|
Pappa is trots op Mitchel.... Mitchel en ik hadden na de laatste pen-sessie heel
veel zin in een vervolg.
De Vrijdag 17-04-2009 kwam die dan ook .
Het weer was beter dan ze voorspeld hadden.
Dus we namen het er snel van.
Het weer was af en toe regen.
Dus het pluutje snel opgezet zodat we droog zaten.
En bij aankomst zagen we flink wat kolken op de stek.
Ik tegen Mitch gezegt dat we heel stil moesten zijn.
En niet eerst mais moesten voeren want dat kon de vis afschrikken.
Snel de hengels in orde gemaakt.
En met de 2 mais korrels tussen de kolken gelegt.
Al snel bleken deze kolken paaiende Brasems te zijn.
Toch was Mitch zeer geconcentreerd aan het vissen. 
Het shouwspel met de brasems boeide hem wel.
We hebben ook met veel plezier er naast zitten kijken. 
Aan de dobbers lag het niet.
Die lagen pan klaar om mee genomen te worden.
En dat gebeurden ook zo af en toe.
Mitchel en ik vingen dan ook alle twee een grote brasem
die onder de paai uitslag zaten.
Maar de concentratie bleef er goed in bij Mitchel.
Want die karper er aan zoals de vorige
keer bij pappa wilde hij ook wel.
Hij wilde het zo graag dat hij op het plekkie
wou vissen waar ik de vorige keer zat. 
Het weer knapte al lekker op.
De wind ging af en toe helemaal liggen.
En de zon liet zich af en toe voelen.
Maar de karpers lieten het tot nu toe nog af weten.
Desondanks bleef de aandacht op het pennetje.
Ik zei tegen Mitch dat ik nog brood had liggen in de auto.
Als ik wat korstjes strooide dat we mischien
de karper uit ze tent konden lokken.
En zoals gezegt gingen er wat korsten het water in. 
En zowaar na een tien minuten komt er een karper kop boven.
Die heel voorzichtig zicht waagt aan een korstje.
Drie keer komt het korstje er weer uit.
Mitchel zag het allemaal gebeuren en volgde
het op het puntje van ze stoel.
Ik heb me penhengel voorzien van een enkele haak.
En ook een korst er aan gedaan.
Maar wachten met ingooien tot de karper
aan de derde korstje begon.
De vis werdt al gulziger en nam nu de korsten in een keer op.
Toen hebben we het korstje er wat vandaan gegooit.
En het zenuwenspel was begonnen.
Komt die wel naar het korstje of niet. En toen kwam die kom onder ons korstje naar boven.
De spanning steeg..pakte die hem.
JA...Maar er gelijk weer uit.
Maar hij was niet geschrokken want hij lag er nog onder.
En hij pakte het nog een keer.
1..2..3.. en aanslaan.
Toen was het weer gedaan met de rust.
De vis ging er flink vandoor.
En ik gaf Mitchel de hengel in ze handen.
Deze kwam van jou stek zei ik.
En Mitchel begon aan de dril.
Hier en daar wat aanwijzingen.
En uiteindelijk kwam het moment van scheppen.
Daar had de vis nog geen zin in en ging nog even door.
Maar Mitch hield het hoofd koel en liet
zich niet gek maken door de vis.
En daar was die dan in het net.
Nu volgen een paar foto's van een gelukkig kind. 
Mitchel,s eerste eigen gevangen karper.
18 Pond. 
En toen de vis weg zwom kwam de ontlading.
Hij was erg blij en het besef kwam pas toen de vis weg zwom.
Heel de tijd was die bezig met het verzorgen van de vis.
Echt helemaal toppie hoe hij deze klus klaarde.
Pappa is met recht een trots man. 
Wij gaan snel weer op de karper vissen.
Want de hek is van de dam.
Als het weer mee zit gaan we het zondag weer proberen.
Iedereen vis ze.
Groetjes: Mitchel & Trotse Pappa.
|
