|
10-10-2009 pennen. Het is lekker ruig weer.
En ik heb zin om even naar buiten te gaan.
Of te wel..we gaan even pennen. 
Ik had voor me verjaardag een nieuwe molen voor me penhengel gekocht.
En die moest uiteraard even uitgeprobeerd worden natuurlijk. 
In het begin stond er een klein kammetje op het water.
Maar de wind nam snel toe.
Snel de plu op zetten en lekker uit het windje de boel optuigen. 
En zo zit je dan heerlijk uit de wind op een favo plekje te vissen.
De zon kwam hier af en toe door en branden dan gewoon op je gezicht.
Maar de wind was flink terein aan het winnen.
De bomen gingen lekker tekeer.
De Herfst komt er goed aan en dat voel je gewoon. 
Maar we hadden bij aankomst een handje zoete mais op de stek gegooit.
En onder het pennetje zaten 2 korrels mais voor de hongerige karper . 
De pen wat hoger uitgelood met die wind.
Want het is niets dat je ouder wordt...
En dan ineens schiet die weg.
En er komen ineens flinken kolken op het oppervlakte water. 
Het molentje heeft een zalige slip.
En de karper trekt ook lekker door de sloot heen.
op de volgende foto zie je hem ook van links naar rechts gaan. 
Je ziet mooi de drie harde staartslagen in het oppervlakte water.
En na een erg leuke dril komt het kleine vechters baasje het net in. 
Een leuk polder karpertje die wel van wanten wist.
De vis snel weer terug ze element in.
Met het schepnet pakken stoot ik nog me karpertafeltje om.
Maar dat heeft als voordeel dat die nu ook weer lekker opgeruimt is. Het weer wordt ineens een stuk guurder.
Ik vind het wel welletjes voor vandaag. 
In de verte zie ik regen aan komen.
Dus snel inpakken en weg wezen.
De doelstelling was gehaald.
Een karpertje voelen aan het nieuwe molentje .
En gelijk lekker genoten van de zalige werking van het nieuwe apperaatje.
Ik heb de molen voor een zacht prijsje kunnen kopen omdat ik als vaste
klant Verjaardags korting heb gehad bij Avicentra Hengelsport.
Kees hiervoor nog bedankt ;-) Maandag weer een nachtje draaien.
Dus dan komt er weer een verslagje . Tot die tijd
Iedereen veel visplezier.
Marcel Mos.
|
