|
27-09-2009 Na een paar keer de afspraak te hebben moeten afzeggen
gaat het nu dan toch eindelijk door.
Wiek en ik gaan weer een keertje samen vissen.
De afspraak is dat als ik zondag vertrek wiek bel en
dat hij dan ook gaat rijden.
Om zo na Antwerpen samen te komen en door te rijden naar Bernissart. 
Maar zoals gewoonlijk bij Wiek en mij komt er een kink in de kabel.
Ik wordt zondag morgen wakker en zie dat er een sms is van Wiek.
Of ik even het bericht op me msn wou lezen.
Waarin stond dat Wiek ze auto stuk was gegaan en dat
deze dus zonder vervoer zat nu.
Nou heb ik natuurlijk de aanhanger nog voor de
deur staan die ik gekocht had voor Frankrijk.
En heb Wiek gebeld dat ik deze gewoon kwam ophalen met
de aanhanger zodat het gewoon kon doorgaan. 
Om een uurtje of 14:45 rijden we dan bij Wiek weg.
Wiek ze vrouwtje Hilda was de vrijdag ervoor jarig geweest
dus het zag er nog allemaal feestelijk uit in Uden.
Alles gaat voortvloeiend ...geen file's en voor je
het weet zijn we Antwerpen voorbij.
Maar dan vlak voor Brussel gebeurd het.
Ik voel een rare trilling aan me stuur en zie in me
spiegel iets wat ik liever niet had gezien.
De aanhanger heeft een klapband.
Dan sta je toch even met je handen in het haar..( welk haar??? )
Het is zondag middag..je bent geen lid van een hulp dienst.
En je hebt een onmogelijke maat band onder je aanhanger.
Dan maar puzzelen... en alles in de auto zien te krijgen.
Alles ging er in op 1 jerrycan na. 
De auto tot ze nok vol...Wiek opgevouwen en Sam met ze kop tegen het dak. 
Dan even bellen met mensen van het thuis front
voor eventuele oplossingen voor die aanhanger.
Die werden niet zo snel gevonden...dus aanhanger de
kant in en zonder verder naar Bernissart. Om 19:15 kwamen we aan.
Het werdt al snel donker dus zit je weer in het donker op te bouwen.
Mensen die mij een beetje kennen weten dat ik
daar geen echte voorstander van ben.
Maar het is niet anders dus dan moet het maar zo.
Om 22:30 kunnen we eindelijk genieten van de overheerlijke
Macaronie die Hilda voor ons had gemaakt.
( Hilda wederom weer bedankt hiervoor ;-) ).
Wiek krijgt al een kleine run op ze hengel en er zit vis aan.
Deze zwemt zich echter vast voor de kant in het riet.
En tijdens de pogingen de vis los te krijgen schiet deze van de haak los.
Het eerste leven is een feit.
Rond 00:30 heeft Wiek weer een wegloper.
Maar als hij de hengel oppakt voelt hij niets meer.
Dan om 02:30 valt me zwinger uit het niets helemaal omlaag.
Lijn helemaal slap...dus voorzichtig straak draaien om te
kijken wat er zo snel deze kant op kan zwemmen.
Alleen tijdens het draaien komt er nooit geen weestand.
De lijn is afgebroken zelfs boven me backlead.
( voor Wiek..me achterloodje.. )
Om 04:00 krijgt wiek weer een run.
Maar die stopt al voor deze bij de hengel is.
Hij heeft hem laten liggen maar er kwam verder geen actie meer. 
Maandag :
Om 08:00 werdt ik wakker.
Wiek was al aan het verversen.
Alles lag zonder aas kwam die achter.
Ik moest eerst even een bakkie koffie zetten.
Om 09:00 was ik gaan verversen maar bij mij zat
al het aas er gewoon nog aan.
Toen de mist een beetje optrok alles een beetje nagekeken
wat we in het donker opgezet hadden. 
Toen de mist een beetje optrok ben ik een
voerplek aan gaan gooien met de werppijp. 
Om 10:30 heeft wiek leven op de hengels maar het zet niet door.
Ik heb ik Frankrijk zulke goede resultaten gehad met de kleine pellet
dat ik nu ook 1 hengel voor de kant had gelegt met een pellet.
En juist die hengel krijgt om 12:50 een run.
Na een leuke korte dril zien we dat ik er een Steur aan heb zitten. 
De Steur was 104 cm. en woog 9 kilo. Wiek heeft nu 5 runs gehad en alle eindigen in het niets.
Dan ga je veranderen...dus andere onderlijnen er aan.
Ik had hier en daar een piepje maar geen runs gehad op die 1e Steur na.
S'nacht om 03:00 valt weer me zwinger uit het niets helemaal omlaag.
Ook deze maal weer aan de zelfde hengel.
Weer een heel ztuk eraf...deze maal tot net voor me backlead.
Ik besluit er dus een shockleader voor te knopen.
(voor Wiek...een gevlochten voorslag...)
Terwijl ik dit aan het doen ben krijgt Wiek een run.
En weer als Wiek naast ze hengel staat is deze weer gestopt.
Wiek duikt de strecher weer op en dan gaat deze hengel weer lopen.
Maar stopt ook weer gelijk.
Voor de rest van de nacht geen leven meer. Dinsdag:
Om 08:00 word ik wakker van Wiek die meld
dat deze even naar het toilet gaat.
Het thuisfront gebeld en even bijgekletst en de dag kon weer beginnen.
Het begon bewolkt en trok daarna toch weer open. 
Al die loze runs bij Wiek eisen uiteindelijk ze tol.
Wiek is niet de jongste meer en zakt in het zonnetje dan ook even weg. 
Maar ik ben er bij en hou de boel wel scherp in de gaten. 
De natuur op Bernissart leeft gewoon rond het eiland.
De kinderboederij daar trekt ook allerlei andere dieren aan. 
Ik ga omdat de runs uit blijven met het pennetje erbij vissen.
Een beetje bezig zijn, maar de dag gaat sneller als je wat te doen hebt. 
Om de hengel in de kant kwamen 4 piepjes maar bleef daarna ook weer stil.
13:50 Wiek gaat wat buurten bij de nederlanders die verderop zitten te vissen.
En terwijl hij daar is komt er weer een run op ze rechter hengel.
Deze keer tik ik hem aan en de vis zit er nu wel aan.
Ze horen bij de nederlanders een run uit onze kant komen .
Dus wiek komt terug.
Toen zag hij dat ik met een van zijn hengels in me handen stond en
die ouwe ging gewoon nog een sprintje trekken ook.
Maar toen Wiek bij de stek kwam had ik de vis
al geschep en lag klaar voor de foto.
En omdat deze aan Wiek ze hebgel hing mocht hij er mee op de foto.
Op de penhengel krijg ik een aanbeet maar deze wil ik niet onder de
lijnen van Wiek door laten zwemmen en ga deze vol remmen.
Daar was de vis het niet mee eens en keerde niet maar brak mijn lijn.
Tussen al de dingen door maak ik dan notitie's voor het sessie verslag. 
Later die dag weer een wegloper van de pen.
We zien de staart en het is een Steur.
Maar deze vis schiet op een gegeven moment los.
Om 20:15 loopt het pennetje weer langzaam weg.
Het is wederom een Steur en deze maal komt die in het schepnet.
Hij/zij is wederom 104 cm. maar weegt 8 kilo.
We gaan de nacht in voor de laatste nacht.
Hopelijk nog een karper op me eigen hengels.
Woensdag: Om 06:00 wordt ik gewekt door een zeer trage run.
Ik denk dat kan nog wel eens wat leuks zijn.
Ik sla aan ...ik voel wel iets maar kan het zo binnen draaien.
Het gaat wel naar rechts maar bied geen tegen stand.
Vlak voor de kant zie ik wat het is.
Een rat heeft zich gehaakt aan me haak.
Dit verklaart gelijk me gebroken lijnen van de 2 nachten ervoor.
Om 10:00 zijn we langzaam gaan inpakken. 
Om om 13:00 weg te rijden van Bernissart.
We hebben geen file onderweg.
En om 16:15 is Wiek weer thuis.
Ik vertrek daar om 17:00 en met een klein beetje oponthoud
ben ik om 18:30 thuis.
Het was geen visrijke sessie.
Maar wel een leuke
Het was weer eens leuk met ome Wiek te vissen.
We hebben goed weer gehad.
En ik besluit om 2009 voor mij uit te roepen als:
HET JAAR VAN DE STEUREN.
Iedereen nog veel visplezier in de herfst.
En hopelijk snel weer een nieuw verslag. Groetjes:
Marcel Mos.
|
