Het weer is een stuk beter als gisteren.
De zon breekt nu af en toe wel door.
Het voelt een stuk aangenamer aan.
Mitchel heeft ze verrekijken meegenomen.
Dan kan die wat meer de boten bekijken.

Daar komt er een van je oude werk pappa
zegt die kleine.





En hij volgt alle boten die langs komen varen.
Lekker met ze dikke skibroek aan.
Koud heeft die bikkel het niet zo.

Dan doet de vis nog weinig.
Maar het buiten zijn en je kind zo zien
genieten doet ook genoeg.

Door de verrekijker kijken vind hij toch heel mooi.
Opa en Oma nog bedankt voor dit kado.

De hengels staan er nog bewegingloos bij.
Af en toe verversen we de boel.
De ene keer lege haken..de andere keer alles er nog aan.

We genieten wel van het uitzicht zo.
Er is van alles te zien.

Dan eindelijk een aanbeet.
Het is een gul.
Nu komt de smaak toch naar meer.
We zien weer een vertrouwd beeld.
Pappa met 1 hengel bezig en dus maar 1 hengel op de steun.


Snel ingooien en het beeld weer veranderen naar wat we willen zien.
Namelijk 2 hengels in de steun wachtend op vis.


De zon is weg.
De mist wint terrein.
Het wordt kouder en dat is gelijk goed merkbaar.
De dag leverd 2 gullen op en 1 net aan maatse zeebaars.
De eerste van 2009.


We genieten nog van een lichtjes parade.
Want het werdt snel donker.



Toen zijn we lekker naar huis gegaan.
Waar Arianne een heerlijk warme prak voor ons had gemaakt.
Het blijft leuk dat zeevissen.
Ook in de mindere tijden van vangen.
Het genieten van alles wat je kan zien is ook vissen vind ik.

Tot de volgende sessie.

Mitchel en Marcel Mos.